De focus van de overheid dient meer op het behoud van gezondheid te worden gericht. Door meer geld beschikbaar te stellen voor zorg-preventie zullen op termijn de zorgkosten afnemen en de werkdruk worden verlaagd.

In een artikel van Albert van de Horst en Jasper de Jong wordt een nadruk gelegd op de importantie van preventie.
Zij beschrijven de huidige situatie van de Zorg in Nederland en de speerpunten die dat fenomeen vorm geven.
De leefstijl van de mens speelt daarbij op alle fronten een belangrijke, zo niet dé belangrijkste rol van het geheel.

Een van hun uitgangspunten is dat preventie een investering is in gezondheid.
Het belang van preventie onderscheid zich tussen een eigen belang en een algemeen belang.
en wanneer we kijken naar de kosten van de investering, zien we dat binnen de context van het eigen belang, aanvankelijk veel kosten voor de baten uitgaan maar dat in de context van het algemeen belang, op den duur de baten winnen. (Bron: van de Horst; de Jong, Centraal Planbureau; Gezondheid Loont; Tussen Keuze en Solidariteit)
Even kort door de bocht: Wanneer iedereen investeert in Zorg-preventie door, bijvoorbeeld, een uiterst gezonde levensstijl, wordt de vraag naar Zorg minder waardoor de Zorgkosten in premie omlaag kunnen (algemeen belang) terwijl er gemiddeld langer genoten kan worden van het leven (persoonlijk belang).
Ik zeg 'kunnen' omdat de Zorgverzekeraars vooralsnog hun premies niet aanpassen aan levensstijl. Op dat vlak is er ook nog veel te winnen.

Wanneer we enkele en alleen kijken naar de financiële aspecten van een gezonde levensstijl dan zien we dat over het algemeen de kosten nog steeds voor de baten uitgaan. Alle rekenmodellen laten zien dat de relevante uitkeringsinstanties niet berekend zijn op een breed scala gezondheid met langere levens en duurzame bestedingspatronen.
In het bijzonder zijn de pensioenfondsen niet blij met iemand die 103 jaar wordt.
Die persoon kost veel geld terwijl zijn 'inbreng' misschien nog minder is als van iemand die vlak na zijn pensioen komt te overlijden.

Kijken we naar het sociaal-maatschappelijke aspect dan zien we het op straat steeds drukker worden met steeds meer grijze hoofden door het groeiende aantal 'Vergrijzers'.
Dit fenomeen zal tot 2040 sowieso toenemen en in 2035 verwacht men dat 24% van onze bevolking 65 jaar of ouder zal zijn. (bron: Bevolkingstrends, 2e kwartaal 2011)

Waarom dan tóch beter 'preventief' bezig zijn?
Het antwoord op die vraag is heel simpel; omdat de Zorg anno 2023 in een crisis verkeert!
Téveel verkeerde zorgvragen waardoor huisartsen onnodig worden lastiggevallen, te weinig plaatsingsmogelijkheden in verzorgingstehuizen waardoor de dure bedden in de ziekenhuizen té lang bezet worden gehouden door patiënten die daar niet meer thuishoren, té weinig zorgpersoneel vanuit een toenemende demonisering door de Media waardoor de aantrekkelijkheid van dit fantastische beroep afneemt en de jeugd kiest voor een ander toekomstperspectief, téveel individualisme onder de nieuwkomers in het Zorgaanbod waarin eigenbelang ten koste gaat van de nodige inzet omdat een vrije woensdagmiddag belangrijker wordt gevonden dan mensen helpen in een praktijk. En zo zijn er nog veel aspecten te noemen die het algemene imago van de Zorg onnodig en onterecht naar beneden halen.
Want werken in de Zorg is fantastisch en biedt zowel in het aanbod als in de vraag veel genoegdoening en plezier.

De kracht van een oplossing zit hem in het collectief van de samenleving.
Wanneer iedereen zichzelf twee keer af zou vragen of het wel nodig is om 'de dokter' te bellen wanneer men 'denkt' iets te mankeren, zou de druk op huisartsenpraktijken al drastisch afnemen.
Vaak is het zo dat klachten vanzelf weer verdwijnen wanneer je ze even de kans geeft om zich te laten voelen.
Een overleg (consult) met een familielid, vriend of buur doet dikwijls wonderen omdat het delen van klachten in veel gevallen herkenning oplevert met een goede afloop als resultaat.
En is die afloop níet goed, dan kun je altijd nóg contact opnemen met een verpleegkundig specialist om raad te vragen.
Dit is slechts één aspect van de vele mogelijkheden om op grond van zelfredzaamheid, zorg-preventief bezig te zijn.
Aan de voorkant daarvan ligt een algemeen gezonde levensstijl ten grondslag.
Simpele onderwerpen als een gezonde voeding en een iets meer dynamisch beweegpatroon zijn niet moeilijk te realiseren en bieden een goed gevoel en meer energie.

Zorg-preventie is een kwestie van eigen verantwoordelijkheid nemen over het eigen leven.
Zelfredzaamheid hoeft niet in eenzaamheid te gebeuren maar kan als collectief een breed gedragen resultaat bieden met een betere sociale cohesie als gevolg.
En wanneer vanuit dat brede maatschappelijke draagvlak de inzet getoond wordt, is het voor de overheid makkelijker om meer te investeren in het behoud van Gezondheid.

Gezondheid komt vóór Zorg