Sommige inwoners van Waalwijk ondernemen actie om vluchtelingen uit de Oekraïne tijdelijk onderdak te geven. Initiatieven als deze worden vaak genomen op grond van emotionele betrokkenheid in combinatie met kwaliteiten als menslievendheid, lef en daadkracht. Men wil mensen in nood helpen en geven dat een zekere prioriteit.
In sommige gevallen wordt men daarbij geconfronteerd met situaties waarmee aanvankelijk geen rekening is gehouden. Vluchtelingen huisvesten vergt een bepaalde hoeveelheid kennis ten aanzien van wet- en regelgeving en dat geldt ook voor het onderwerp 'Zorg'. Zorg die geboden moet worden in het geval er zich een zorgvraag aandient. Vluchtelingen hebben vaak te maken gehad met situaties die de gezondheid negatief beïnvloeden. Ze zijn dikwijls fysiek zwaar belast, hebben moeite om hetgeen zij hebben meegemaakt, mentaal een plaats te geven en maken zich serieus zorgen om hun toekomst. Zowel fysiek als mentaal zijn zij in veel situaties tot het uiterste belast. Dat vergt, naast opvang, extra, en dikwijls specialistische ondersteuning. En die is in Nederland niet altijd gratis. Wie betaalt die hulp dan?
De vergoedingsregelingen in de Oekraïne zijn al jaren onderwerp van discussie onder verschillende groepen, variërend van hulpverlener tot oligarchen met een dubieus verleden. Vanuit die hoek valt weinig financiële ondersteuning te verwachten. Heeft een asielzoeker/vluchteling een ziektekostenverzekering uit een ander land met een geldige dekking voor Nederland, dan is hij hier verzekerd tegen ziektekosten. Dit kan alleen als hij/zij (nog) geen permanente verblijfsvergunning heeft. En ook niet als hij in een centrale opvanglocatie zit. (bron: Rijksoverheid; Vraag/Aanbod Zorgverzekering)
Nu veel mensen uit hun land vluchten om te ontkomen aan het oorlogsgeweld, krijgen zorgvragen er een uitdaging bij. Veel kosten voor hulpverlening worden betaald door speciaal daarvoor ingerichte fondsen. Zorgkosten vallen daar slechts voor een deel onder maar Nederland zou Nederland niet zijn wanneer dit niet goed geregeld zou kunnen worden.
Er zijn twee regelingen voor mensen zonder verzekering die medische zorg nodig hebben en de verwarring ontstaat volgens Slockers (Nederlandse Straatdoktersgroep) door de vraag onder welke regeling vluchtelingen uit Oekraïne vallen. Slockers: ‘Voor verzekerbare onverzekerde Nederlanders en EU-burgers is er de Subsidieregeling medisch noodzakelijke zorg aan onverzekerden. Daarvan wordt in de praktijk vooral gebruik gemaakt door dak- en thuislozen zonder adres. Daarnaast is er de Regeling onverzekerbare vreemdelingen; het gaat daarbij vooral om ongedocumenteerden van buiten de Europese Unie. Vanwege het associatieverdrag vallen vluchtelingen uit Oekraïne onder de eerste regeling; de Subsidieregeling. Zij hebben recht op zorg overeenkomend met wat in het basispakket van de zorgverzekering zit. Zorgverleners kunnen 100 procent van die kosten vergoed krijgen als ze binnen zeven dagen melding doen bij het centrale meldpunt van de GGD GHOR.’
bron: Simone Pauw; Medisch Contact
Waar zouden we zijn wanneer we niet onze verantwoordelijkheid nemen om mensen in nood te helpen?
En stel je voor dat het wérkelijk uit de hand loopt en ook wíj te maken krijgen met omstandigheden als nu in de Oekraïne.
Wat zijn we dan blij met hulp vanuit het buitenland op een manier zoals wij die ook geven aan de vluchtelingen uit de Oekraïne.
Laten we hopen dat we ons kunnen blijven richten op hulp aan anderen.